Infinite Accumulation to najnowsza instalacja artystyczna Yayoi Kusamy, która pojawiła się przed wejściem do Liverpool Street Station w Londynie. Ta ponad 10 metrowa rzeźba, czy raczej instalacja o powykręcanych we wszystkie strony świata ramionach jest alegorią stolicy Wielkiej Brytanii. Jej wewnętrznego rytmu tworzonego przez mieszkańców pochodzących z różnych środowisk i kultur.
Na pozór nic ich nie łączy. Są jak porozrzucane elementy jednej układanki. Każdy z nich niesie ze sobą fragment historii, którą odczytać można dopiero wtedy, gdy zestawi się wraz z pozostałymi. Yayoi Kusama, po raz kolejny wykorzystała w tej instalacji, doskonałą formę jaką jest okrąg. Wpierw przekształciła go w kropkę, a następnie w trójwymiarową, metalową kulę, przypominającą element układu słonecznego, Każda ze wspomnianych kul jest symbolem samotnych planet, które prowadzą swoje odrębne życia będąc jednocześnie powiązane ze sobą w taki sposób, aby powstał jeden spójny układ. Jest w nich nieustanny ruch, który nigdy się nie kończy. To ruch, który sprawia, że miasto odradza się każdego dnia, mimo prób, aby odebrać mu życie.
Dla Kusamy kropka nie jest dziecinną formą, czy też wzorem zaczerpniętych z infantylnych sukienek noszonych przez panie z prowincji. Jest nawiązaniem do świętego dla wszystkich Japończyków „Koła Enso” wyrażającego moment, w którym mózg pozwala ciału na tworzenie. Jest symbolem i początkiem używanym do wyrażenia absolutnego oświecenia, siły, elegancji oraz niekończącej się nicości ( 无极;wuji). Sama Kusama mówi, że nasza ziemia jest jedynie kroplą pośród miliona gwiazd w kosmosie. Jednak bez tej jednej kropki, układ słoneczny nie mógłby w pełni funkcjonować.
Infinite Accumulation jest odpowiedzią na indywidualne jak i kolektywne doświadczenie wynikające ze zmieniającego się nieustannie krajobrazu Londynu. Kiedy w 1939 roku na tej samej stacji, przed którą obecnie stoi rzeźba Kusamy, wysiadł 6 letni wówczas Frank Auerbach, Londyn powitał go wręcz utopijnym pięknem. Parę lat później, Auerbach będzie świadkiem próby jego unicestwienia. Wraz z Leonem Kossoffem będzie chodził po zranionym mieście, w którym wypalone domu i gruzy – świadkowie dawnej świetności i potęgi, tworzyły niepowtarzalny krajobraz rozpaczy i destrukcji. Ale właśnie w tych ciemnych godzinach miasta, malarz dostrzegł jego piękno i wewnętrzną siłę napędzaną przez ludzi, dla których było ono domem. Od tego momentu wiele się zmieniło. Oblicze Londynu przybrało jeszcze bardziej mulitkulturowy odcień a język przeszedł szereg transformacji. Jednak to, co pozostało to poczucie wspólnoty, która powstając wbrew logice, napędza to miasto każdego dnia, popychając je systematycznie w kierunku, nieznanej nikomu, przyszłości.
“Infinite Accumulation’ została sfinansowana przez British Land oraz City of London Corporation. Jest to ostatnia już instalacja artystyczna realizowana w ramach Crossrail Art Programme dla Elizabeth line. Pozostałe trzy prace to multimedialna prezentacja „Undergroundoverheard” Douglasa Gordona zainstalowana przy wejściu do stacji Tottenham Court Road, seria plakatów przedstawiająca mieszkańców wschodniego Londynu, zatytułowała „A Sunday Afternoon” autorstwa Chantal Joffe’a na stacji Whitechapel oraz rzeźba „Manifold (Major Third) 5:4” wykonana przez Conrada Shawcrossa RA znajdująca się przy zachodnim wejściu do stacji Moorgate.
